در طول زندگی همه ی رفتارها و عملکرد
کودکانمان مناسب و مورد رضایت ما نیست . حتی گاهی رفتارهایی از کوکانمان سر می زند که لازم است با آن برخورد جدی صورت گیرد اما نکته مهم این است که چگونه باید گودکان را از یک عمل باز داشت . به نقل از خبرگزاري فرانسه ، گروهي از افراد با تنبيه کودکان مخالف‌اند و گروهي بر اين عقيده‌اند که تنبيه، در
آموزش کودکان به کار مي‌آيد. از نظر اين گروه ، تنبيه و خشونت يکسان نيست.
به عقيده آنان تنبيه بر خلاف خشونت ارزش آموزشي دارد. براي کودک يادآور تعهد و مسووليت است و اخلاقيات را به کودک مي‌آموزاند. هم‌اکنون اين موضوع به اثبات رسيده که بايد تعادلي در امور برقرار شود. اعمال قدرت در خانه گاهي براي والدين لازم است و بعضي مواقع شرايطي پيش مي‌آيد که تنبيه نکردن کودکان اشتباه محض است .
طبق آماري که در سال ۲۰۰۲ در فرانسه گرفته شد، ۵۸ درصد والدين در اغلب موارد فرزندان‌شان را تنبيه مي‌کنند اما ۲۸ درصد در شرايط استثنايي و ۱۶ درصد به هيچ‌وجه فرزند‌شان را تنبيه نمي‌کنند. سه گروه خانواده وجود دارند که در آنها تنبيه رابطه نزديکي با آموزش فرزندان دارد. گروهي از خانواده‌ها که به آنها «قراردادي» مي‌گويند، کودک را به شدت تنبيه مي‌کنند ولي به طور معمول قبل از تنبيه از کلماتي همچون «اگر دفعه ديگر اين کار را تکرار کردي اين‌گونه خواهد شد» استفاده کرده‌اند و چون کودک قرارداد را زير پا گذاشته، وي را تنبيه مي‌کنند. گروهي ديگر از خانواده‌ها «مديرند».
در اين‌گونه خانه‌ها هميشه حرف والدين بايد پيش رود و به طور معمول قبل و بعد از تنبيه جمله «بايد حرف گوش کني» تکرار مي‌شود. گروه سوم خانواد‌ه‌هاي «توافقي»اند و بيشتر صلح مي‌کنند و دنبال تنبيه کودکان‌شان نيستند. به هر حال به نظر مي‌رسد تنبيه بدني امري رايج و قابل قبول است. ۷۹ درصد والدين به طور معمول از تنبيه بدني براي تنبيه کردن فرزندان خود استفاده مي‌کنند. با اين حال روانشناسان تنبيه کودک را بي‌ارزش و غيرموثر مي‌دانند. آنها تنها با نوعي از تنبيه موافق‌اند که در آن ضربه‌اي آرام و بدون درد روي بدن کودک زده شود تا در عين حال که احساسات کودک را خدشه‌دار نکند اشتباه کودک را به او نشان دهد. از جنبه تئوري، تنبيهي خوب است که در عين حال کودک را فرمانبردار کند و در عين حال او حس نکند قدرتي او را مجبور به انجام کاري مي‌کند. پس تنها در شرايطي که ضروريي است، فرزندتان را تنبيه کنيد و در صورتي که مي‌خواهيد او را از چيزي محروم کنيد.
هرگز مواردي را که تعادل رواني‌اش را بر هم مي‌زنند، حذف نکنيد. اگر فرزندتان عاشق فوتبال است و مي‌خواهيد تنبيهش کنيد، ديدن فوتبال را غدغن کنيد نه بازي کردن آن را. از نظر تمامي مشاوران کودک، کلام بهترين راه‌حل براي هوشيار کردن کودک است. شايد کلمات کافي نباشد و تنبيه به نظر ضروري برسد ولي به هر حال هر دو در کنار هم براي کودک آموزنده خواهند بود
من سنگ نیستم فراموش کنم!